Claes van Adrichem en Adriaen Claesz van Adrichem

Mijn eerst bekende voorouders zijn Claes van Adrichem en Lijsbeth Claes Franckendr. van de Bergh. Claes is zeventien generaties van mij verwijderd en wordt daarom mijn edelgrootouder genoemd. Voor elke generatie is er andere benaming, te beginnen met je ouders als eerste generatie, je grootouders als tweede generatie en ga zo maar door. 

Generatie 64 is je vooredelstamoudbetovergrootouder en generatie 512 is je hoogopperaartsvooredelstamoudbetovergrootouder. Een hele mond vol! Zover zal ik echter nooit komen in mijn stamboomonderzoek. Tot aan Claes van Adrichem weet ik zeker dat hij mijn voorouder is (al hoewel je dat met vaders natuurlijk nooit zeker weet). 

Er zijn mensen op het internet die hun stamboom vanaf Claes beweren te kunnen herleiden tot de Heren van Brederode en van Teylingen en zelfs nog verder tot aan Karel de Grote aan toe. 

De gegevens die ik van Georgina van Adrichem jaren geleden heb gekregen (wel dezelfde achternaam, maar geen familie zover we hebben kunnen nagaan) houden op bij Claes. Er is een missing link tussen Claes Florisz van Adrichem, burgermeester van Haarlem en Aleid Boudewijn van Teterode die wel afstammen van de familie Brederode en Teylingen en mijn edelgrootouder Claes. Ik stam overigens wel af van die families maar dan via een omweg via de vrouwelijke lijn van van Adrichem; Maria Claesdr van Adrichem die huwde met Vranck van de Bergh. Over de ingewikkelde relaties tussen de van Adrichem's en de familie van de Bergh schreef ik al eerder en kun je HIER lezen. 

Claes droeg voor zover ik weet ook niet de achternaam van Adrichem. Zien kleinzoon Claes Adriaensz is de eerste die de achternaam van Adrichem is gaan gebruiken. Daarmee maakt een afstammeling van de adelijke tak van Adrichem nog onwaarschijnlijker. 

Er is verder erg weinig bekend mijn edelgrootouders Claes van Adrichem en Lijsbeth Claes Franckendr. van de Bergh. Het is dan ook meer dan zeshonderd jaar geleden dat deze Claes werd geboren. Maar omdat ik een post wil schrijven over al mijn rechtstreekse voorouders van de van Adrichem kant hoort ook Claes in het rijtje thuis, hoe weinig informatie ik ook over hem, zijn vrouw en het enige kind van hen die ik heb kunnen vinden; mijn stamoudbetovergrootvader Adriaen Claesz van Adrichem. Er zijn geen sterfdata van ze bekend maar ze overleden waarschijnlijk wel voor 1500. Ze leefden in de Bourgondische tijd (1400-1500). Filips de Goede, ook genaamd Filips III van Bourgondië was de hertog van Bourgondië en heer van de Bourgondische Nederlanden van 1419 tot zijn dood in 1467. 

De persoonskaart van Claes van Adrichem is erg kort;

Persoonskaart van Claes van Adrichem

Claes van Adrichem is geboren omstreeks 1410, misschien zoon van Claes Florisz van Adrichem en Aleid Boudewijnsdr van Tetrode. Claes is overleden. Claes trouwde met Lijsbeth Claes Franckendr. van de Bergh. Lijsbeth is geboren omstreeks 1415 in Vlaardingen. Lijsbeth is overleden.

Kind van Claes en Lijsbeth:

1 Adriaen Claesz van Adrichem, geboren omstreeks 1440 in Vlaardingen. Adriaen is overleden. Adriaen trouwde met Aeghjen van Crooswijk. Aeghjen is overleden. Adriaen en Aeghjen kregen tenminste twee kinderen; Nicolaes van Adrichem, geboren omstreeks 1470 te Vlaardingen. Hij trouwde Machteld Claes Vranckendr van de Bergh. En Fijtgen van Adrichem, zij trouwde Vranck Claesz van de Bergh. Deze stamboom van de familie van de Bergh ligt wat ingewikkeld, zie HIER. 

De familie woonde in Vlaardingen. Daar kan ik dan wel wat over vertellen. 

Het gebied dat tegenwoordig Vlaardingen heet behoort tot de oudste bekende bewoonde gebieden in Holland. Al in de late steentijd was er sprake van bewoning. In 1990 werd aan de rand van Vlaardingen een 3300 jaar oud skelet gevonden waaruit zelfs de oudste menselijke DNA in Nederland hebben kunnen halen. Het skelet wordt de Krabbeplasman genoemd. 

Een stukje verder in de tijd. We spreken nog over de middeleeuwen (500-1500) Vlaardingen verkreeg waarschijnlijk voor 1273 stadsrechten. Een late middeleeuwse stad was autonoom, had een eigen bestuur en rechtspraak, vastgelegd in stadsrechten. Tevens hadden ze verdedigingswerken, en een grote diversiteit aan beroepen binnen haar grenzen. Het heeft in Vlaardingen echter nooit geleid tot de bouw van stadsmuren. De stad heeft alleen een gracht en wat hekken als afgrenzing nooit gekend. Door de stadsbrand van 1574 ontbreken er echter veel gegevens over Vlaardingen in de 15e eeuw. Vanaf de 15e eeuw kwam de haringvisserij. 

Tot 1407 was Vlaardingen een klein concentrisch stadje met de kerkheuvel als centrum zoals de meeste middeleeuwse stadjes. Na 1407 begon de bebouwing uit te groeien langs een centrale as (Hoogstraat) waarlangs een groot gedeelte van de bebouwing zich uitstrekte. Tot 1400 leende de stad zich dus prima voor een stadsmuur maar nergens zijn tekenen dat daar aan begonnen is. Door de langgerekte vorm die de stad in de 15e eeuw kreeg werd het steeds problematischer om een stadsmuur te bouwen. Het blijft vreemd dat de stad geen ommuring kent, het was een noodzaak in de rumoerige middeleeuwen. Het is iets wat Vlaardingen in 1574 duur is komen te staan. Het viel al eerder in handen van de Spanjaarden tijdens de 80-jarige oorlog. Nadat de Spanjaarden terug waren geroepen naar Vlaanderen en dreigden weer hun opmars te maken. Vanwege het ontbreken van stadsmuren was de stad niet beschermd. De Geuzen wilden de verlaten schans in Vlaardingen niet in handen van de Spanjaarden laten vallen en daarbij ging het grootste gedeelte van de stad in vlammen op. Vader Claes en zoon Adriaen en hun gezinnen hebben die brand niet meer meegemaakt. Waarschijnlijk zijn voor of net na de eeuwwisseling overleden.