De koetsiers in de familie Hekke

Iedere (hobby) genealoog herkent het denk ik wel. 

Ga je op vakantie of een dagje weg en je bent in de buurt van een plaats waar een voorouder is geboren, is getrouwd, heeft gewerkt, gewoond, ligt begraven dan moet je er even heen. 

Alleen "even" kijken!

Sinds ik stamboomonderzoek doe en ben besmet met het virus, gebeurd het ook regelmatig dat ik onderweg tegen mijn man zeg 'daar is mijn overgrootvader/moeder geboren/gestorven, kunnen we er niet even langs rijden, alsjeblieft?

Zo ook toen we onlangs naar het Airborn museum in Oosterbeek gingen. Onderweg zag ik ineens een bordje staan met 'Groot Warnsborn". 

Meteen riep ik uit "Daar is Gradus Hekking koetsier geweest, ik wist niet eens dat het hier lag! Kunnen we er op de terugweg niet even langs?" Manlief durft ondertussen al niet eens meer te protesteren volgens mij, dus gingen we op zoektocht naar de ingang van het landgoed.

Hoe dichterbij we bij het landgoed kwamen hoe sneller mijn hart begon te kloppen. Ik blijf het altijd bijzonder vinden om in de voetsporen van een voorouder lopen. 

Dichterbij dan dat kan ik niet komen. 

Aan het eind van een lange weg die steeds dieper een donker bos in ging stond daar ineens het prachtige statige pand. We hebben de auto geparkeerd en zijn een rondje om de gebouwen gaan lopen. 

Oude muur ter hoogte van de parkeerplaats

Op het landgoed staan niet alleen het landhuis zelf, maar ook nog een ijskelder, een kapel, een orangerie en een koetshuis. Het landhuis is in gebruik als restaurant met een aantal hotelkamers. 

Het koetshuis is verbouwd en er zijn 15 hotelkamers in gecreeërd. 

Vroeger werd de orangerie gebruikt om tropische planten de strenge winters van die tijd te laten overleven. Het was vooral een teken van goede smaak en rijkdom. 

Ook hoorden bij de orangerie kassen en een prachtige siertuin. Ooit hevig verwaarloosd, nu prachtig gerestaureerd. 

De orangerie is te huur als locatie voor vergaderingen, feesten, maar ook is het een prachtige locatie om te trouwen.

(Had ik dat maar eerder geweten ;-))

het landhuis Groot Warnsborn

Doordat ik er al eens gegoogld had wist ik dat het landgoed aan het eind van de tweede wereld oorlog afgebrand is en het opnieuw opgebouwd is. 

Het koetshuis waar mijn voorouder Gradus veel heeft doorgebracht is echter nog het originele pand. Toen mijn vreugde zag ik toen we bij het koetshuis aankwamen een hele oude muur staan met korven  waar het hooi voor de paarden vroeger in ging. 

Ik denk dat deze muur er al moet hebben gestaan toen Gradus hier rond liep. Ik zie hem in gedachten al lopen en het hooi in de ruiven doen en de paarden een aai over hun hoofd geven.

De pleister laag op de muur was erg poreus en vele delen lagen al op de grond. Je snapt dat ik stiekem een stukje muur heb meegenomen naar huis!

De muur bij het koetshuis van Warnsborn

Koetshuis Warnsborn

Het koetshuis is in 1847 gebouwd en in 2009 verbouwd tot een pand met een aantal hotelkamers. Omdat ik er gasten zag zitten en hun privacy wou respecteren heb ik alleen een aantal foto's van veraf. Mooi kun je op de foto hieronder de rondboogdeuren met de luiken zien en de halfronde stalvensters. Het Koetshuis is nu net als de andere gebouwen een rijksmonument.

zijgevel koetshuis Warnsborn met rondboogdeuren en de stalvensters

De orangerie met kassen

Gradus was toen al overleden, maar ik moest stiekem wel een beetje lachen om dit bericht dat ik tegenkwam

Interessant om te vertellen is dat ook Anne Frank hier in dit hotel geweest is. Rond 14 september verbleef Anne er een weekend met haar vader Otto. 

Anne stuurde een anischtkaart met een foto van het hotel naar haar neef Buddy in Zwitserland.  

Bron:  http://ifthenisnow.eu/nl/verhalen/anne-frank-in-schaarsbergen

Gradus Hekking werd geboren op 13 December 1790 in Huissen. Zijn vader Wilhelmus Hekking overleed toen Gradus nog erg jong was. Toen hij 5 jaar was hertrouwde zijn moeder Elizabeth Gerritsen met Jacobus Smith. Gradus wordt dan ook wel Gertsen Smith genoemd, naar zijn stiefvader. 

Gradus trouwde in 1814 in Arnhem met Hermina Koenders en samen kregen ze 10 kinderen. Een aantal kinderen kreeg de achternaam Hekking, en een aantal de naam Hekke. 

Gradus was in zijn leven voermansknecht, landbouwer en koetsier. Hij overleed op 72 jarige leeftijd op 17 december 1863 in Arnhem, van beroep nog steeds koetsier, maar vermoedelijke niet meer op Warnsborn.

Zoon Michiel Hekke trad in zijn vaders voetsporen en werd ook koetsier. Hij woonde aan de Oude Kraan in Arnhem. Aan de Oude Kraan stond destijds het wereldberoemde luxe Hotel Du Soleil. Misschien dat hij daar als koetsier heeft gewerkt. 

Vroeger een prachtig stukje Arnhem, nu een lelijk verkeerskruispunt met flats. Wel hernoemd overigens naar mooie hotel dat er eens stond.

Hotel du Soleil

Oude Kraan 1900 met koetsen voor het hotel

Oude kraan nu, met rechts flat Du Soleil

Michiel trouwt met Maria Cecilia Spirts en het gezin met 4 kinderen verhuisd na 1867 naar Duitsland waarna ik hun spoor kwijt raak. Wel vind ik van enkele kinderen de naturalisaties terug. Zo ook de aanvraag van Michiel's zoon, mijn betovergrootvader Hendrikus Hekke, maar hij overlijd voor deze worden toegekend. Later in een andere post misschien meer daar over.

Onlangs kreeg ik van een ver familielid van de familie Hekke deze foto opgestuurd. Het is waarschijnlijk Hendrikus Hekke. Ook hii werd, net als zijn vader en opa, koetsier.  

De foto is uit 1896 en Hendrikus is de koetsier bij de postkoets. 

Met het in gebruik nemen van de Bentheimer spoorwegen waren de diensten van de postkoets overbodig geworden. Voor het huis van de postmeester Wolterink in de hoofdstraat in Nordhorn  verzamelden zich in 1895, een aantal belangstellenden die een gedenkwaardige gebeurtenis wilden bijwonen. De postkoets, versierd met een rouwband, maakte zijn allerlaatste rit naar Bentheim. Het einde van een tijdperk en van de Hekke's als koetsier...